Opieka nad psem z lękiem separacyjnym

Każdy psi rodzic zapewne może potwierdzić, że psy to zwierzęta bardzo emocjonalne i wrażliwe. Na przestrzeni lat psy silnie związały się z ludźmi. Ludzka rodzina dla psa to jak przynależenie do stada. Niestety to przywiązanie do swojego człowieka” czasem obiera zły kierunek i staje się pewnego rodzaju uzależnieniem od opiekuna, który przeradza się w lęk separacyjny. Przyczyną powstania lęku separacyjnego jest najczęściej brak umiejętności zostawania samemu. W psim świecie lęk separacyjny określa się jako chorobę cywilizacyjną ze względu na skalę rozpowszechnienia się tego zaburzenia.

Jakie są objawy lęk separacyjnego u psa?

Najczęstsze objawy lęku separacyjnego u psa to:

• niechęć do jedzenia i picia,

• niszczenie domowych przedmiotów,

• czasem samookaleczanie (na przykład gryzienie własnych łapek),

• nieustanne krążenie po mieszkaniu,

• załatwianie potrzeb w domu,

• napięcie mięśniowe,

• nadmierne ślinienie,

• szybkie i płytkie oddychanie.

Lęk separacyjny opisuje psy, które zwykle są nadmiernie przywiązane lub zależne od członków rodziny. Gdy zostaną oddzielone od swoich opiekunów, stają się bardzo niespokojne i wykazują niepokojące zachowania, takie jak wokalizacja, niszczenie lub brudzenie domu. Większość psów z lękiem separacyjnym stara się pozostać blisko swoich psich rodziców, podążać za nimi z pokoju do pokoju i rzadko spędzają czas samotnie. Psy często zaczynają okazywać niepokój, gdy tylko opiekunowie przygotowują się do wyjścia z domu.

Wiele psów z lękiem separacyjnym pragną dużego kontaktu fizycznego ze swoim opiekunem i jego stałej uwagi. Podczas rozdzielenia z opiekunem, oprócz wokalizacji i destrukcji przedmiotów, mogą być niespokojne, trząść się, drżeć, ślinić się, odmawiać jedzenia lub stać się cichymi i wycofanymi. Psy z lękiem separacyjnym są też często bardzo podekscytowane i podniecone, gdy ich ukochany opiekun wraca.

Lęk separacyjny jak zapobiegać?

Gdy zaadoptujesz szczeniaka, to najważniejszą czynnością w zapobieganiu lęku separacyjnego jest Twoje zachowanie. Zapewnij mu własną przestrzeń na przemieszczanie się, jedzenie, spanie, a także zorganizuj mu osobny kącik z zabawkami, tak aby mógł tam się tam bawić bez Twojej obecności. Pies nie może się uzależnić od Ciebie i powinien się uczyć sztuki jak zostawać w domu samemu?” już od pierwszych dni. Lękowi związanemu z separacją można dodatkowo zapobiec poprzez zapewnienie psu stałego planu dnia. To ważny punkt w zapobieganiu lęku separacyjnego, a jak wiadomo lepiej zapobiegać, niż leczyć. Jeżeli nauka zostawania w domu zostanie zaniedbana, pies będzie bardzo cierpiał za każdym razem, gdy wyjdziesz z domu.

Warto mieć na uwadze, że niektóre psy mogą mieć lęk separacyjny i boją się być same w domu, ponieważ kiedyś podczas samotności przydarzyło im się coś złego (na przykład burza lub fajerwerki). Psy, które mają zarówno lęk separacyjny, jak i fobię związaną z hałasem lub burzą, będą wymagały leczenia obu problemów.

Petsitter dla psa z lękiem separacyjnym? Pethomer.com

Pamiętaj, że psy nie mogą zostawać same w domu dłużej, niż na kilka godzin. Brak możliwości załatwienia swoich potrzeb fizjologicznych i samotność przez długi czas mogą prowadzić do depresji i lęku separacyjnego. Gdy musisz wyjść do pracy, zorganizuj Opiekuna dla psa, który zabierze go na spacer i dostarczy odpowiedniej dawki towarzystwa, zabawy i aktywności w ciągu dnia. Takiego pomocnika można znaleźć wśród rodziny, znajomych lub na portalu Pethomer.com. Platforma zrzesza miłośników zwierząt, którzy czekają na szansę opieki nad Twoim pupilem. Są to osoby zaufane, zweryfikowane i doświadczone w kontaktach ze zwierzętami. Opiekunowie oferują cztery usługi: spacery z psem, opieka dzienna, domowy hotel dla psa całodobowa opieka nad psem w domu opiekuna oraz szybkie karmienie, czyli wizyta w domu zwierzaka na karmienie, sprzątnięcie kuwety u kota i zabawę. Na platformie znajduje się wyszukiwarka, która umożliwia łatwe znalezienie petsittera w okolicy.

Lęk separacyjny u psa - jak wygląda leczenie?

Lęk separacyjny to delikatna sprawa, dlatego jego leczenie wymaga czasu i cierpliwości. Leczenie opiera się przede wszystkim zmiana zachowania i leczenie farmakologiczne. Zmiana zachowania rozumiana to wprowadzenie stałego schematu dnia. Powtarzalny rytuał zmniejszy niepokój u psa, ponieważ będzie on mógł przewidzieć kolejność następujących po sobie wydarzeń. Codzienne zajęcia warto rozszerzyć o zwiększone ilości wysiłku fizycznego oraz zabawy z użyciem szarpaka. Dzięki temu zwierzak rozładuje napięcie i jest większa szansa, że podczas twojej nieobecności będzie smacznie spał.

W leczeniu lęku separacyjnego istotne są również treningi posłuszeństwa (m.in. nauka podstawowych komend typu siad”, zostań”, na miejsce”) i chwalenie za poprawne wykonywanie komend. Warto też uczyć powoli psa, aby otrzymywał uwagę swojego opiekuna, wtedy gdy chce tego opiekun, a nie wtedy gdy chce tego pies. Jeżeli pies kładzie się na Ciebie, nie głaszcz go, a wydaj komendę Siad”. Jeżeli pies skacze, należy go ignorować jest to jeden z najbardziej dosadnych znaków dla psa, że coś jest nie tak w jego zachowaniu”. Każde pozytywne i pożądane zachowanie należy nagradzać.

Podczas terapii leczenia lęku separacyjnego warto również sięgnąć po pomoc weterynarza w celu farmakoterapii. Opisane metody to najbardziej podstawowe schematy leczenia lęku separacyjnego, obecnie istnieje wiele zróżnicowanych sposobów na pomoc zwierzętom w pokonaniu tego zaburzenia. Aby dobrać najlepszą metodę, należy skonsultować się z behawiorystą.

Jak uczyć psa z lękiem separacyjnym zostawania samemu w domu?

Zostawianie psa z lękiem separacyjnym samego w domu należy robić stopniowo i bez rzucania na głęboką wodę”. Pierwszego dnia nauczania wyjdź tylko na kilka minut i każdego dnia powoli wydłużaj czas Twojej nieobecności. Małymi krokami Twój pies nauczy się, że to nic strasznego zostać samemu i że zawsze wrócisz. Dzięki takiej taktyce Twój pies nauczy się samodzielności bez zbędnego stresu i traumy. Ponadto pamiętaj, aby przed wyjściem nie żegnać się z psem. Choć może być to dla Ciebie ciężkie, to należy się wtedy po prostu ubrać i wyjść. Brak czułych pożegnań sprawi, że pies będzie odbierał Twoje wyjście z domu jak normalną czynność. Nie martw się, że będzie mu smutno, że wychodzisz bez całusa w nosek lub bez przytulasa. Tak samo powinno się zachować przy powrocie do domu, bez powitań, bez przesadnego cieszenia się z tego, bez robienia z Twojego powrotu największego wydarzenia w ciągu dnia dla psa. Dzięki temu Twój ukochany zwierzak zachowa zdrowe nawyki i nie będzie stresował się chwilową rozłąką.