UM Kraków: Gala operetkowa w Nowej Hucie

Powaga i żart, wiedeński walc i taniec ludowy, wielka miłość i płoche zaloty operetka jest pełna kontrastów, które lekka muza potrafi finezyjnie łączyć. W podróż do tego bogatego, wielobarwnego świata zabrali nass artyści Opery Krakowskiej podczas gali w alei Róż w Nowej Hucie w sobotę, 31 sierpnia.

Fot. Bogusław Świerzowski / krakow.pl

Muzyka lekka, łatwa i przyjemna” zwykło się mówić o operetce, jednak chwytliwe melodie to nie wszystko! Najwięksi twórcy gatunku Johann Strauss, Franz Lehár czy Emmerich Kálmán byli nie tylko mistrzami komponowania eleganckich walców, skocznych polek i ognistych czardaszów, które nucił cały Wiedeń.

Byli bystrymi obserwatorami i komentatorami ówczesnego społeczeństwa. Ich dzieła stanowią odbicie epoki, całej przedwojennej ery, pustego światka nocnych lokali, lowelasów i szansonistek, światka, w którym kochanków i metresy zmieniano wraz z każdym programem”, jak pisał Bernard Grün o Księżniczce czardasza”, największym dziele Kálmána. Dlatego koncerty operetkowe to nie tylko świetna rozrywka, ale także fascynująca podróż do przedwojennych salonów, teatrów, a nawet buduarów.

Zabrali nas w nią znakomici soliści krakowskiej sceny operowej: Agnieszka Kuk, Monika Korybalska, Tadeusz Szlenkier, Adam Szerszeń oraz Jarosław Bielecki. Towarzyszyła im Orkiestra Opery Krakowskiej pod batutą Tomasza Tokarczyka.

W nowohuckiej alei zabrzmiały operetkowe przeboje, między innymi Czardasz Silvy” i Artystki, artystki z variété” z Księżczniczki czardasza” Kálmána, poruszająca liryzmem aria Twoim jest serce me” z Krainy uśmiechu” Franza Lehára i wcią aktualne kuplety Barinkaya z Barona cygańskiego”, uznawane często za najsłynniejszą tenorową arię w całej literaturze operetkowej (Wielka sława to żart, książę błazna jest wart…”). Nie zabrakło w programie Marsza Radetzky’ego” Johanna Straussa (ojca), granego tradycyjnie na zakończenie Koncertu Noworocznego w Wiedniu.

Gala odbyła się w roku ustanowionym decyzją Sejmu Rzeczpospolitej Polskiej Rokiem Stanisława Moniuszki z okazji 200. rocznicy urodzin kompozytora. Aby uczcić dorobek ojca opery narodowej, a jednocześnie nie zatracić się w operetkowej rozrywce, organizatorzy zaproponowali na początek brawurowe Tańce góralskie” i dramatyczną, pełną miłosnego żaru arię Jontka Szumią jodły…” z Halki, a także Dumkę Jadwigi” i __ Polonez Miecznika” ze Strasznego dworu”. By uzupełnić polski kontekst, w program wpleciono też Kujawiaka” Henryka Wieniawskiego oraz Walca Caton” z III aktu Casanovy” Ludomira Różyckiego.

Galę poprzedziło wspólne odtańczenie poloneza. Więcej na ten temat tutaj.

Gala operetkowa została zorganizowana przez Miasto Kraków i Krakowskie Biuro Festiwalowe we współpracy z Operą Krakowską.